...voor zweefvliegers
Door Michiel Burgering
Al bijna 20 jaar zweefvlieg ik op Gilze-Rijen. En al 20 jaar hang ik braaf een chute om voor ik instap. Nooit heb ik mij echt afgevraagd wat er op je afkomt als je het ding echt nodig hebt.
Clubmaatje Frank Schellenberg, bevlogen actief in de Commissie Veiligheid Zweefvliegen vroeg zich dit al wel een tijdje af en organiseerde via de KNVvL in samenspraak met Skydive Teuge een basiscursus voor zweefvliegers, inclusief één staticline-sprong of een tandemsprong. Ik heb geen moment getwijfeld: daar ga ik aan meedoen.
Vrijdag 12 en zaterdag 13 augustus was het dan zover. De eerste 15 zweefvliegers meldden zich op Teuge waar we werden opgevangen door instructeur Edwin Boerkamp. Een voormalig marinier die een groep zweefvliegers wel een “broodje speciaal” vond. Hij stond geheel achter het idee dat een stuk bewustzijn en een paar “er in geramde procedures” je kansen op overleving bij een nood-exit aanzienlijk vergroten.
Edwin deed een paar stevige uitspraken die er voor zorgden dat de gehele groep (vliegers van o.a. de ZES, GeZC, TZC, ZCNK, ACvZ, ACS, Gilze) wel bij de les bleven: “Als je uitstapt kan ik niks meer voor je betekenen: dan ben je op jezelf aangewezen”.
Net als bij het zweefvliegen is een belangrijk gedeelte van de opleiding gericht op dat wat hoogstwaarschijnlijk niet zal gebeuren. De noodprocedure. Ik werd er niet echt geruster op: Chutes die niet goed ontvouwen, oncontroleerbare draaiing en nog meer ellende: Edwin maakte het klein: “Dan moet je eronderuit”, wat zoveel betekent als afscheid nemen van je hoofdchute en het trekken van je reserve. Die procedure werd er zo ingeramd dat ik in de nacht van vrijdag op zaterdag op de camping de rijtjes lag op te dreunen in mijn hoofd.
Ook veel oefeningen: Hoe stap je uit? Een speciale stellage die de deur van de Cessna 208 Grand Caravan nabootst is opgebouwd in een klein gymzaaltje. In dat zelfde zaaltje bankjes waar je de landing vanaf oefent: Je moet de para-rol maken, hoe zachtjes je ook neerkomt.
Op zaterdagochtend doen we allemaal een theorie-examen: 27 meerkeuzevragen en 3 open vragen. De hele groep bestaat uit bloedserieuze studiebolletjes en iedereen slaagt!
Dan volgt de harnastest. Je wordt in een harnas opgehangen en dan mag je, één meter boven de grond bungelend laten zien dat je je checklist en je procedures kent. Ook als de instructeur je wild rondtolt wil hij zien dat je blijft nadenken en handelen. Als ik eerlijk ben vond ik dit wel een heel intens stukje van de grondopleiding.
En dan ga je! Met 15 licht gespannen poppetjes in die hele brute Cessna 208. Piloot: Bryan Meijers van de KNVvL aan de controls. Hij vond het leuk om dat blik zweefvliegers zelf te droppen!
Op 4000ft gaat die roldeur open. Edwin wenkt me en ik ga als derde eruit. Die lijstjes geven houvast. Ik heb een kleine twist, maar ik heb geleerd hoe ik die oplos. Stelt gelukkig weinig voor. Ik hang, alles functioneert zoals het moet functioneren. Ik zie Deventer, ik zie Apeldoorn, Ik zie de IJssel, ik zie de Veluwe. Alles zie ik. Behalve Teuge! Tot ik tussen mijn voeten doorkijk en blijkt dat ik er recht boven hang. Ik stuur wat bochtjes en dat gaat verrassend makkelijk. Edwin had er op aangedrongen om op 250 voet de final te beginnen op de rand van het landingsveld. Als zweefvlieger denk je dan dat je de overshoot van de eeuw gaat maken, maar zo’n parachute heeft niet het glijgetal van een LS4….. Op ruim 2 meter zet ik de flare in en kom zachtjes neer. Ik maak mijn rolletje en sta euforisch op. Ik heb het gewoon gedaan! Iedereen wandelt na zijn of haar landing naar de bus en het regent high-fives!
Na een drankje gaan we met z’n allen nog even het leslokaal in en we evalueren de cursus. Frank leidt de discussie over hoe we als zwevers met parachutes (moeten) omgaan en ook Bryan voegt zich bij deze discussie.
We krijgen allemaal ons brevet en ieder gaat weer zijn eigen weg. Iedereen bedankt voor de gezelligheid en samenwerking! Skydive Teuge en met name Edwin veel dank voor de professionele begeleiding! Het is mooi om te zien hoe de afdeling Zweef en Para van de KNVvL elkaar op deze manier weten te vinden om de recreatieve luchtsport weer een stukje veiliger te maken. De zwevers konden op deze wijze ook tegen een gereduceerd tarief kennis maken met de parasport.
Het was een prachtige ervaring en ik kan elke zweefvlieger, met name de prestatievliegers aanbevelen om deze ervaring aan je bagage toe te voegen. Je weet nooit wanneer je die nodig hebt!
Meld je aan zodat je tijdig een plekje kan reserveren voor de eerst volgende cursus!