Zware omstandigheden maar super vliegcondities in Uvalde - een terugblik op WK

Door Robert Jungblut

Waarom zijn 66 van ’s werelds beste zweefvliegers afgereisd naar Uvalde Texas?
Om vervolgens onder zeer hoge temperaturen met elkaar de strijd aan te gaan voor het hoogste podium?

Het antwoord is eenvoudig; het is daar meestal fantastisch zweefvliegweer. 10 dagen lang werd er gevlogen over afstanden tussen de 500 en 700km.

In de eerste week was het aan de grond extreem heet met temperaturen oplopend tot 41 graden Celsius. Maar voordat het kampioenschap kon beginnen, moest in de trainingsweek allereerst de container worden uitgepakt, geen pretje met zulke hoge temperaturen.

De thermiek kwam meestal laat op gang, waardoor de vliegers ook laat over de startlijn gingen, 15 uur was geen uitzondering en de terugkomst was dan ergens tussen 19 en 20 uur.

Dat betekende lange dagen, die meestal begonnen bij zonsopkomst met het gereed maken van de vliegtuigen, het wegen en klaar zetten bij de grid.

De tweede week vond er een weersomslag plaats, waarbij de temperatuur ‘zakte’ tot 35 graden, met veel meer vocht en dus ook vaker onweersbuien.

Robert fotografeert het weer op de dag dat bijna iedereen de motor trok en/of buiten stond

Dit alles vroeg om een goede planning onder leiding van de coach Baer Selen (trouwens ooit wereldkampioen in ditzelfde Uvalde), die samen met de vliegers de beste tactiek voor die dag besprak.

De meeste dagen moesten de vliegtuigen stipt om 12uur klaar worden gezet, boxtijd, en was de eerste start om 12:30.

Een door de Amerikanen zeer strak georganiseerde wedstrijd, waar de team-captain Joyce Borgmann haar handen vol had aan het in goede banen van de informatiestroom vanuit de organisatie, zodat de vliegers goed geïnformeerd waren.

De Nederlandse vliegers behoren tot de top van de wereld, dat kwam ook tot uiting in de einduitslag met op 1 dag zelfs een dagoverwinning in alle klasses, een waar oranje spektakel zoals ook te zien was in de zaal waar de briefing werd gehouden.
Opmerkelijk genoeg om er een interview aan te wijden..

De 18meter en de open klasse werden een zege voor de Duitse ploegen, die de eerste 2 plekken bezetten.
De 20 meter tweezitter klasse werd een overwinning voor de Amerikanen.
De Nederlandse deelnemers werden wel beloond voor klasseringen t/m plaats 10, dus 18 Meter: 4 en 6, Jeroen en Sjaak; Open klasse: 5 en 11, François en Bas. 20 Meter klasse: plaats 6 voor Erik en Mathijs.

Ook qua teamklassering viel Nederland nét buiten het podium. Maar met die oranje shirts.. niet te missen.

De tafel gevuld met Hollandse hapjes en oranje drankjes, tulpen en rood wit blauwe Raket ijsjes; aangepaste kleding met de gebruikelijke oranje shirts en bijpassende shorts; elk team kreeg een Host familie toegewezen, hier in beeld met Joyce.

En een container die uitgepakt is, moet ook weer worden ingepakt en dat gebeurde op de zaterdag na de laatste wedstrijddag, met tussendoor de prijsuitreiking.

Het was een mooi avontuur, intensief en soms uitputtend door de hoge temperaturen, maar ook indrukwekkend om mee te maken en belangrijk, een veilig verlopen kampioenschap.

Voor alle opdrachten en uitslagen: Soaring Spot :: 38th FAI World Gliding Championship

Altijd hét adres voor de Nederlandse afvaardiging naar kampioenschappen: Dutch Gliding Team