Over de kop - een dagje kunstzweefvliegen op Deelen

Kwart over zeven ‘s ochtends, de wekker gaat. Met een lichte spanning in mijn buik sta ik op. Ik werk mijn ontbijtje naar binnen en stap samen met mijn broer de auto in, op weg naar Deelen. Daar worden we opgewacht door Karel. We parkeren de auto en gaan langs een controlepost voor onze bezoekerspas. In het clubhuis krijgen we onder het genot van een bakje koffie de briefing.
We vliegen met twee vliegtuigen, de fox en de ASK-21. Het weer is prachtig, sterker nog, als ze het weer hadden kunnen bestellen hadden ze dit weer besteld. Rij achter je begeleider aan, ga niet van de paden, want in het gras liggen de bommen.
En een maximum snelheid van 50 km/h. We rijden met z’n allen in een stoet naar de startbaan

De fox staat klaar en al snel doen de eerste vlieger en passagier een parachute om en stappen in. Als de fox in de lucht hangt, landt de ASK-21, overgevlogen van een ander vliegveld. En al snel gaan daar ook de volgende vlieger en passagier in.

Ik zie de eerste figuren gemaakt worden, te ver weg en te snel om als leek precies te zien wat ze doen, maar het ziet er erg gaaf en ook wel spannend uit. Ik ben blij dat ik ergens halverwege aan de beurt ben en eerst nog even kan afkijken bij anderen hoe het ongeveer werkt.

handig dat er technieken zijn om het beeld uit de kist te combineren met beeld van de grond..

Na de pauze ben ik aan de beurt. Ik mag met Erik de lucht in. De lucht betrekt wat en Erik vertelt me dat we tussen de wolken gaan vliegen, wat bijzonder is voor een zweefvliegtuig. Dan is het zover, we gaan de lucht in.

Waar ik vanmorgen best wel zenuwachtig was, merk ik nu dat ik rustig ben, de spanning heb losgelaten en ga genieten. Eenmaal in de lucht voel ik weer de vrijheid en de rust die ik bij eerdere zweefvluchten ook ervaren heb. We zitten op hoogte, koppelen los van het motorvliegtuigje.

Nu gaat het echt beginnen. Ik trek mijn schoudergordel strak, zet de camera aan. We maken loopings, vliegen op de kop, gaan recht recht omhoog tot we stil hangen en vallen naar beneden. Welke figuren ik allemaal precies gemaakt heb, weet ik zo precies niet terug te vertellen.

Maar het gevoel en de ervaring wel. Het loskomen uit je stoeltje en erop moet vertrouwen dat je in de gordel blijft hangen. De G krachten die je op je lichaam voelt en de facelifts die je daarvan krijgt.

Het suizen van de lucht of juist totale stilte op een ander moment. Je oriëntatie kwijt raken en soms even niet meer weten waar je bent. Je heel licht en daarna heel zwaar voelen. En het prachtige uitzicht! En ondanks alle gekke figuren toch het gevoel van vrijheid en zweven hebben, je als een vogel voelen. Het was echt een geweldige ervaring! Een enorm leuke dag! Aan iedereen die hier aan meegewerkt heeft, bedankt!

De afbeeldingen zijn stills uit https://www.youtube.com/watch?v=gCzbSd-Pnk4&t=33s