Het was niet echt super weer dus veel tijd voor andere dingen. En de eerste echte vliegdag stonden er veel buiten, soms in de modder...
Het is vaak je eerste wedstrijd na een stuk of 5 overlands; er is van alles te leren en er vliegen coaches (ervaren wedstrijdvliegers) met je mee. Die geven aanwijzingen en vertellen bij de briefing of de nabeschouwing wat ze die dag gezien hebben.
Hoe de ophaler het ziet:
Hier bijvoorbeeld wat ophaler Sander op Facebook schreef over de bijzondere uitdagingen van deze versie:
"Het was dit jaar een zeer onervaren groep met gemiddeld misschien een vlucht of 6 overland. Dat juist deze groep het meest uitdagende weer voor haar kiezen kreeg resulteerde de eerste dag al in 17 vliegtuigen in de akker. Dagen vol buien en knoepert harde wind tot 50 kmph weerhield de wedstrijdleiding er niet van er toch alles uit te halen. Het spreekwoordelijke "Ackeren" heeft iedereen snel (ver)leerd! De buitenlandingsvelden werden zienderogen en met de dag mooier...Tussen al het ophaalgeweld door een dagje wezen scouten. Dan vlieg je als (meer) ervaren vlieger mee in de groep. Je kunt zo in de lucht wat coachen aangaande het weer en de verschillende beslismomenten. Ook heb je vanuit die positie een prima kijk op de dag waardoor je in de avond de boel nog even kan samenvatten. Dan komen alle details op tafel en hoop je met de juiste adviezen iedereen weer een ervaring rijker te maken..."
regen bij de Junioren... dat is wel eens vaker toch?
Ja, kijk bijvoorbeeld hier het verhaal terug van de versie 2021 en de hoopvolle aankondiging van 2022:
Die keer is er wél veel gevlogen: Soaring Spot :: Nationale Junioren Wedstrijd 2022
En geheel in stijl dus dit jaar beelden van regen, modder en veel gezelligheid.
.. en het podium:
