Herinneringen aan Jan Förster

Het overlijden van Jan Förster, onze vorige voorzitter, kwam voor ons totaal onverwacht.... Wij verliezen met Jan iemand die zweefvlieger was mét alles er omheen: genieten van het sociale element, de ontmoeting, zeker bij rally’s van het ‘oude hout’ maar ook bij jubilea en dergelijke van de clubs waarvan hij lid is geweest.

Veel kennis van de techniek, schrijver van een handboek dat bij elke cursus Hout wordt gebruikt, maar ook bestuurder (Afdelingsbestuur, en de historische vliegtuigen zowel landelijk als internationaal: de Vintage Glider Club) en creatief denker over ledenwerving en -behoud en, in het verlengde daarvan, de toekomst van Zweefvliegen. Zo droeg hij uitgewerkte voorbeelden aan hoe in andere landen de jeugd wordt aangesproken.

Zijn periode als voorzitter van de Afdeling Zweefvliegen was niet altijd makkelijk. September 2013 trad hij aan als voorzitter van de afdeling, toen tevens als lid van het Hoofdbestuur van de KNVvL. Na de zomer van 2017 gaf hij aan dat hij wilde stoppen en in december van dat jaar droeg hij het voorzitterschap over. Dat speelde zich af in de beginperiode van het veranderingsproces binnen de KNVvL. Zorgen over de belangen van Zweefvliegen vielen hem zwaar. Toch heeft deze problematiek niet de ‘nasmaak’ van zijn voorzitterschap bepaald: Wij herinneren ons hem vooral om zijn enthousiasme, waardoor hij veel leuke en vooral ook nuttige dingen kon realiseren. Hij zette zich in voor een goede positionering van de commissies, waar de deskundigheid zetelt over allerlei zaken betreffende het zweefvliegen, zowel binnen de afdeling als binnen het grotere geheel van de KNVvL. En zeker ook zijn idee voor de eerste – en voorlopig enige – Dag van de Luchtsport mag genoemd worden. Het idee werd door hem ‘geplugd’ tijdens een grote conferentie op Terlet in januari 2017 en kwam tot uitvoering in september 2018. “en dan graag zweefvliegen neerzetten als passie – en als sport natuurlijk!”

Wij gedenken Jan Förster met liefde en respect, en spreken onze deelneming uit naar zijn familie en naaste vrienden. Zijn vrienden uit de wereld van de historische zweefvliegtuigen herdenken hem in de woorden van Neelco Osinga.
Afdelingsbestuur Zweefvliegen.

Jan begon met zweefvliegen als18-jarige bij de Nijmeegse Aeroclub. Zweefvliegen werd de rode draad in zijn leven. Zijn privéleven werd beheerst door de luchtvaart, want hij had naast het zweefvliegen nóg een liefde: de Spitfire.

Hoewel technisch opgeleid, kreeg hij een mooie baan als hoofd civiele dienst in de jeugdzorg, gedetineerde jongens. Het werken met de clientèle daar vereiste bijzondere vaardigheden. Jan kon vol liefde vertellen over zijn belevenissen op zijn werk. Zijn technische aanleg kon hij uitleven in het oldtimer zweefvliegen. Hij was de eerste niet-Britse BGA-inspector voor Brits geregistreerde zweefvliegtuigen. Het is niet duidelijk hoe dat zo is gekomen, maar Jan voelde zich thuis in Engeland. Hij restaureerde en vloog een oude Engelse leskist, de T-31 Tandem Tutor, die Engels geregistreerd bleef (FDQ). Trots wapperde de Union Jack, de vlag van het Verenigd Koninkrijk, tussen de vleugel en de stijl. Vanuit zijn ‘Most windy place in the world’ zag hij die wapperen. Duizenden starts heeft hij gemaakt met die kist , waarbij hij ontelbare gasten een plezier deed door hen kennis te laten maken met het oldtimerzweefvliegen.
Wanneer we naar Engeland voeren voor het zweefvliegen zei Jan steevast bij het zien van de witte krijtrotsen van Dover: ”We zijn bijna thuis”. Overal in Engeland had hij echte vrienden. Jan werd later bestuurslid van de internationale Vintage Glider Club, waar hij het bracht tot voorzitter en president. Geheel terecht werd hij Honorary Life Member.

Als medeoprichter van de Vereniging Historische Zweefvliegtuigen (VHZ) zat hij in het eerste bestuur daarvan. Hij zat in diverse commissies en werd op goed moment voorzitter. Hij organiseerde samen met anderen enkele malen een cursus houtbewerken voor zweefvliegtechnici, die ook bekendheid geniet bij technici van historische motorvliegtuigen. Het vakmanschap wordt zo voor de toekomst veilig gesteld. Jan schreef een standaardwerk over werken aan houten zweefvliegtuigen: ‘Houten zweefvliegtuigen en Techniek’.

Nationaal functioneerde Jan op het hoogste niveau: hij werd voorzitter van de afdeling Zweefvliegen en hoofdbestuurslid van de KNVvL, de koepel voor de sportluchtvaart. Hij was Nederlands afgevaardigde in de EGU, European Gliding Union.

Hierboven zijn Jans’ kwaliteiten als bestuurder genoemd. Ook privé was hij een markante persoonlijkheid. Hij wilde graag iedereen helpen. Veel mensen begrepen hem niet, doordat hij heel duidelijke standpunten innam, waarbij het wel eens tussen hem en zijn gesprekspartner kon botsen. Hij bekeek de zaken met een bijzonder gevoel voor humor. Met zijn bizarre apparaten kon hij iedereen aan het lachen krijgen. Voor zijn vrienden was zijn kookkunst een van zijn sterke kanten naast een ijzersterke vriendschap. Zijn inspiratie voor het koken putte hij uit alle delen van de wereld.

Zo’n grote, maar tevens bescheiden man kunnen we nooit vergeten.

Neelco Osinga

De Spandraad