GCC 23 in het kort. Na een aantal jaar zonder deze competitie mocht ik deze leuke, motiverende en leerzame ‘competitie’ organiseren. Voor wie het niet kent: een enthousiaste leerling vliegt met een ervaren vlieger mee in wedstrijd verband. Op een tweezitter, of met twee eenzitters. Op 1 juli lukte het wegens het weer niet. Op 9 september hadden we ietsje meer succes.
Acht duo's van coach en pupil meldden zich aan: veel DUO's - waarvan slechts 2 zonder motor!
Jeroen Verkuijl, De GCC 23 vanuit de wedstrijdleider gezien
Eigenlijk stelde het organiseren niet veel voor. Je maakt gebruik van een bestaand start bedrijf en elke pupil heeft een ervaren vlieger mee. Toch was het voor mij ook leerzaam om weer eens aan de andere kant te staan. Cancelen, of niet? Tis zo makkelijk om als deelnemer een mening te hebben. Terwijl ik dacht: nu of helemaal niet, gingen de eerste teams vanzelf al omhoog. Zoals ik al zei: door het enthousiasme en de ervaring van de coaches ging het eigenlijk vanzelf. Wel een belangrijke kanttekening: zonder Ronald en Rik had ik in mijn hemd gestaan. Ook via deze weg nogmaals dank aan deze toppers! Gelukkig hadden beiden schik met het verdelen van de bonus- en strafpunten. Ik neem de verantwoording, maar leg de schuld bij deze mannen als daar klachten over mochten zijn.
Een grote opsteker vond ik tijdens het rondje langs de teams na de landingen. Ik wilde bedanken voor het op pad gaan met marginaal weer tijdens zeer vermoeiende omstandigheden. Tegen mijn verwachting in zag ik alleen maar blije gezichten! Iedereen vond het leuk, meende wat geleerd te hebben en kon niet wachten tot de volgende editie.
Chris de Jong trofee
Het leereffect staat voorop en er is een competitieve omgeving gecreëerd om dat doel te bereiken. Er is dus ook een winnaar. Bij de eerste ALV na het plotseling overlijden van Chris de Jong, jarenlang onze secretaris en groot inspirator van ‘door naar overlandvliegen’ kwam het idee op om aan de trofee voor de winnaar van juist déze competitie zijn naam te geven: de Chris de Jong trofee. Dit wordt een wissel trofee.
En of het doel bereikt is? Lees hieronder de impressies van een coach en een leerling: zij vlogen in de beide duo’s zonder motor.
Sander Terpstra, de GCC vanuit de coach gezien:
Perfectie is mooi maar progressie is beter!
Deze editie mocht ik meevliegen met Willemijn, die mij een paar weken eerder had gevraagd. Ik vraag op mijn beurt dan altijd naar de specifieke leerdoelen én wat iemand erg sterk vind in zijn/haar zweefvliegen. Mijn ervaring is dat als je begint met iets positiefs, je de mindere punten daar mooi aan op kan hangen. We zijn in het zweefvliegen natuurlijk nooit uitgeleerd en niemand heeft een patent op de waarheid. Buiten het veilige vliegen zijn er talloze manieren om goed te vliegen. Vooral voor beginnende overland en wedstrijdvliegers is de berg verbeterpunten misschien wel erg groot. Het is misschien wel erg demotiverend om aan zo’n dag te beginnen met 24 verbeterpunten… Dus na de positieve punten maximaal 3 doelen. Volgens mij leer je meer als je je doelen klein en behapbaar houdt (SMART). Door te concentreren op een paar belangrijke punten word je snel beter en komt de rest als vanzelf mee naar een hogere standaard. Deze kleine succeservaringen helpen dan weer gemotiveerd te blijven....
Lees het hele verhaal van Sander hier
Bestand | Type | Grootte |
---|---|---|
Sander uitgelicht | 176,795 KB |
Jip Nijhoff, de GCC vanuit de pupil gezien:
Op 9 september was het dan eindelijk zo ver. De dag van de coaching competitie! Het weer zag er van tevoren redelijk uit en zo had iedereen goede hoop dat we een opdracht(je) konden gaan vliegen. Maar goed, eerst de voorbereidingen! De juiste spullen mee, ophaler regelen en op de dag zelf hadden we ook het een en ander om over na te denken. De dag begon zoals altijd met de briefing. De opdracht werd bekendgemaakt en met de matige thermiek van die dag hebben we een kleine 120km als opdracht gekregen: Embos, Holterberg, Terlet. De voorspelling was blauwe thermiek en dan is het handig om van tevoren te bepalen welke route je wilt vliegen afhankelijk van waar je het stijgen zou verwachten. Dat heb ik deze dag van Frank geleerd! We hadden een doordachte route uitgestippeld over bos, steden en heide (hopelijk stijgen dus) en kort voordat we naar de NOTAMS wilden kijken, riep iemand ineens “Fuck model rockets”. Dat bleek zodanig een belemmering voor de opdracht te zijn dat deze werd aangepast naar: Embos, Neede, Terlet, zodat de model rockets ons niet meer in de weg zaten. Frank en ik hebben dan ook onze route iets aangepast, maar met hetzelfde idee: water vermijden en steden, heide en bossen met veel hoop en gebedjes tegemoet vliegen, want zo veel thermiek zou er niet zijn…
Lees het hele verhaal van Jip hier
Bestand | Type | Grootte |
---|---|---|
Jip uitgelicht | 228,699 KB |
Resultaat: iedereen veilig thuis, niemand rondgevlogen, veel plezier, veel geleerd.
De resultaten kan je vinden op https://www.soaringspot.com/en_gb/gezc-coachingscompetitie-2023-terlet-2023/
De eerste Chris de Jong beker ging naar: Nicoline de Jong en Jan Willem van Doorn. Van harte gefeliciteerd!
Doel bereikt? Spreekt het concept je aan?
Het doel was Beter leren overlandvliegen door competitie. En achterliggend doel van Chris de Jong: zorg dat zweefvliegers steeds weer uitdaging vinden in zweefvliegen en dus willen blijven vliegen. Deze opzet lijkt daar goed aan te voldoen en het was nog leuk ook!
Neem deze opzet gerust over in je eigen club, sleutel er een beetje aan zodat het bij jullie situatie past. Veel succes!