Wat is paragliding?

Paragliding is de makkelijkste manier om echt te vliegen. Bovendien is het niet moeilijk te leren. We nodigen iedereen uit om het te komen proberen.

We hoeven het eigenlijk niet meer uit te leggen. Vliegen, zo vrij als een vogel. In stilte, in een comfortabel zitje het landschap onder je door zien glijden. Sierlijke vleugels die langzaam en geruisloos door de lucht zweven. Cirkelen in thermiek, samen met roofvogels. Wie wil dat niet?

Ons vliegtoestel bestaat uit slechts textiel en lijnen. Het moderne, lichtgewicht, hi-tech materiaal past makkelijk in een rugzak en het geheel weegt slechts 5 tot 15 kilo.

Paragliding, ook wel parapente, is niet moeilijk en daarom snel te leren. Iedereen van veertien jaar en ouder kan starten met een opleiding tot paraglidingpiloot. Binnen enkele lesdagen vlieg je al solo aan je eigen scherm door de lucht. Maar je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om als passagier mee te vliegen met een ervaren tandempiloot.

Parapente werd aanvankelijk alleen in de bergen beoefend. In Nederland is het lastig een helling te vinden, hoewel het duinsoaren aan de kust ons de mogelijkheid geeft om eindeloos te zweven. Dankzij de lier-methode wordt ook in Nederland praktisch ieder weekend gevlogen.Met behulp van thermiek kun je ook in ons land lange vluchten maken. Dit wordt steeds beter mogelijk, omdat de kwaliteit en techniek van de schermen steeds verder wordt verbeterd. Er zijn al ongelooflijke afstanden van bijna tweehonderd kilometer gevlogen.

Paragliding is een risicosport maar geen gevaarlijke sport. Het is een veilige sport zolang je geen onnodige risico’s neemt. Het grootste risico? Je raakt verslaafd aan paragliden! Ben je eenmaal verslaafd, dan kom je er maar moeilijk vanaf.

Je vliegt met het meest eenvoudige (zweef)vliegtuig dat je je kunt indenken. De vleugel, of het scherm, is zodanig gemaakt dat deze door de wind tijdens het starten gevuld wordt en de typische vleugelvorm aanneemt waardoor je kunt vliegen. Via sterke lijnen hangt het zitje (harnas) onder de vleugel. In het zitje bevindt zich een noodparachute.

Doordat de vleugel is gemaakt van dun doek, kan deze worden opgevouwen tot een klein pakketje. Het geheel van vleugel, lijnen, harnas, helm, noodparachute en instrumenten past in een grote rugzak. Het totale gewicht van een complete paragliding-uitrusting ligt tegenwoordig tussen de 5 en 15 kilo.

De vleugel zelf bestaat uit een boven- en onderdoek dat door tussenschotten, ribben genaamd, aan elkaar zit. Alleen aan de voorkant van de vleugel zijn openingen. Hierdoor kan de vleugel zich bij de start vullen met lucht. Eenmaal gevuld, geven de ribben de vleugel zijn typische vleugelvorm, waarmee een opwaartse kracht ontstaat. Deze ‘lift’ laat het toestel, en de piloot vliegen!

Bij de start wordt de vleugel omhoog getrokken en neemt de je een aanloop waardoor je snelheid opbouwt om het paraglidingtoestel te laten vliegen. Wanneer je eenmaal voldoende voorwaartse snelheid hebt, tilt het paraglidingtoestel je los van de grond en je vliegt.

Met behulp van thermiek is het mogelijk vele uren te blijven vliegen en vele kilometers ver te komen. De records liggen op dit moment op meer dan 500 kilometer ver tijdens vluchten van meer dan 10 uur!

Paragliders zijn ontwikkeld uit parachutes. In de jaren zeventig ontdekten enkele pioniers dat je met een parachute ook van een helling kunt starten en vliegen. Het parapente was geboren. ‘Para’ komt van de parachute, ‘pente’ van het Franse woord voor helling. Maar in tegenstelling tot een parachute, die er voor zorgt dat de val afgeremd wordt, gaat het er bij paragliding juist om zolang mogelijk in de lucht te blijven. Echt vliegen dus.