Medewerker aan het woord: Ronald Overdijk

Wie zijn de mensen van het verenigingsbureau van de KNVvL? Wie zijn zij, wat doen ze en waarom kiezen zij voor de KNVvL. Deze keer is het woord aan Ronald Overdijk. Hij werkt al 25 jaar bij de KNVvL. Op dit moment is hij lid van het managementteam, is hij Hoofd Operations en accountmanager voor de afdeling Parachutespringen. In zijn vrije tijd maakt hij graag zelf een sprongetje, dit heeft hij al in meer dan 50 verschillende landen gedaan. Wij vroegen Ronald over zijn functie.

Als ik een of meerdere taken goed heb uitgevoerd. Ik wil het toch altijd goed doen.

De ingezette professionalisering en centralisering, zo’n 10 jaar geleden gestart. Werkprocessen zijn beschreven en vastgelegd, nieuwe software en personeel voor de leden- en financiële administratie verworven, kwaliteit geborgd, VMS opgestart, samenwerking met de NKBV gestart, et cetera. En waar voorheen afdelingen en vrijwilligers vaak op eigen conto handelden is overeengekomen dat (externe) overleggen, betalingen, e-mails en brieven, website informatie en recentelijk nog communicatie centraal vanuit het bureau gecoördineerd worden.

De week start goed, maandag is mijn roostervrije dag. De andere dagen werk ik als accountmanager parachutespringen én als hoofd operations, aangaande luchtruimzaken en regelgeving. Dit betekent veel tijd achter de PC, met e-mails over van alles en nog wat met betrekking tot para en OPS. Maar ook regelmatig avondvergaderingen voor para en overleggen bij het Ministerie en LVNL. De tijdsbesteding is flexibel naargelang de hoeveelheid werk en prioriteit.

Heel veel dingen: de afwisseling, de eigen verantwoording, de ruimte die gegeven wordt qua optreden en functioneren, het feit dat je steeds nieuwe dingen leert, uitdagingen. Andersom heb je soms sleurwerk maar dat heb je bij elke baan. En er wordt gestimuleerd dat je bepaalde processen en beleidszaken kunt verbeteren.

Ik heb van mijn hobby (parachutespringen) mijn werk kunnen maken. Sommige mensen lukt dat pas bij een midlife crisis rond hun 50ste. Ik heb dat al veel eerder kunnen doen. Natuurlijk is het niet springen zelf - het is immers een kantoorbaan - maar het gaat wel over springen. Denk hierbij aan bestuurskwesties, financiën, regelgeving, opleidingen en examens, de website, luchtruim, etc. Heel divers en afwisselend. En nu met een vernieuwd kantoor is het geweldig toegerust.

Na 25 jaar zou je zeggen dat ik me nergens meer over kan verbazen. Toch maar twee dingen noemen. 1) de veelheid aan tijd en geld die besteed wordt aan vergaderen en overleggen. 2) dat mensen in staat zijn om voorbij te gaan aan het algemene luchtvaartbelang vanwege bepaalde eigen belangen en voorkeuren. Hier valt nog een slag te winnen voor de KNVvL.

Koffie? Ahum. Als je een bedankje krijgt voor iets wat je gedaan hebt. Of dat je een langdurig dossier hebt kunnen afsluiten.

Antarctica, om te springen. Op alle andere continenten ben ik intussen al met een parachute geland.

Tja, mijn PC. Zonder zou niet meer kunnen.