Het uitzonderlijke verhaal van vliegpionier Amy Johnson

Het jaar 2021 staat voor ons in het teken van vrouwen in de luchtvaart en luchtsport. Onze roze ledenpas was hiervoor al een (weinig genderneutrale) hint. In dit kader publiceren we regelmatig over vrouwen in de luchtvaart. Deze keer vliegpionier Amy Johnson. op 5 januari was het 80 jaar geleden dat zij tragisch om het leven kwam toen zij met haar toestel neerstortte in de Theems.

Amy Johnson was een vliegpionier - de eerste vrouw die solo van Engeland naar Australië vloog (5-24 mei 1930). Deze reis van 11.000 mijl door drie continenten, vol gevaar en drama, was de eerste van haar verscheidene recordbrekende wereldvluchten.

Ze werd geboren in Hull op 1 juli 1903. Haar vader John was een partner in het familiale visverwerkingsbedrijf. Johnson was slim, rebels en verhuisde na de universiteit naar Londen en nam een ​​aantal banen aan en werd juridisch secretaris.

In het voorjaar van 1928 bezocht ze Stag Lane Aerodrome in Edgware in Londen, de thuisbasis van de London Airplane Club. Ze werd al snel lid, nam haar eerste vliegles in september 1928 en kreeg na 19 uur vliegen haar vliegbrevet, in juli 1929.

Dit was in die tijd een radicale stap, maar wat misschien nog wel ongebruikelijker was dat ze leerde hoe ze een vliegtuig moest onderhouden en dat ze 5 maanden later haar licentie als grondwerktuigkundige behaalde.

Amy was een zeer onervaren piloot: de langste vlucht die ze had geprobeerd, was de 180 mijl van Stag Lane Aerodrome naar Hedon Aerodrome, Hull. Toch had ze een ijzeren besluit om 18.000 mijl te vliegen en het snelheidsrecord van de Australische Bert Hinkler te breken. Hij vloog solo van Engeland naar Australië in 1928 en nam 15,5 dagen in beslag.

Tijdens de epische vlucht miste ze ternauwernood een bergketen, doorstond een noodlanding in een woestijnzandstorm, een andere in een jungle waarvan ze aanvankelijk dacht dat er een vijandige stam was, vloog door tropische stormen en werd meegesleurd in schokgolven van een vulkanische uitbarsting.

Amy vocht met motorproblemen, zware landingen, vliegangst over open water, felle tegenwind, uitputting, eenzaamheid, extreme kou in de open cockpit waar ze tot 12 uur per dag vloog, en realiseerde zich halverwege de vlucht dat ze het record van Bert Hinkler niet zou kunnen verslaan.

Ze landde op 24 mei 1930 in Darwin, Australië, waar ze als held werd ontvangen. De Britse pers doopte haar 'Queen of the Air'.

Nieuwsgierig naar de rest van het verhaal van Amy Johnson? Bovenstaande is een vertaling van een klein deel van een blog over het leven van Amy. Lees hier de rest (in het Engels).

De blog is geschreven ter herinnering van het overlijden van Amy, op 5 januari 2021 tachtig jaar geleden. In 1941, toen ze nog maar 37 jaar oud was, kwam het leven van Amy ten einde toen haar vliegtuig onder omstreden omstandigheden in de monding van de Theems stortte.